Met angst vertrouwen.
Ik kom er maar niet uit.
Woorden vallen zonder geluid.
Het is een feit, ben gek op jou.
Wat je ook doen zou.
Verwardheid is wat ik voel.
Jou zien het heilig doel.
Respect en lust ook bij mij.
Niet verliefd was wat jij zei.
Onze lichamen verliefd?
Harten met pijn doorkliefd?
Apart maar toch soms samen.
Tot licht komt door de ramen.
Mijn hart gevoedt door jou.
De realiteit volgt gauw.
Ik wil dit ervaren.
Mijn angsten laten varen.
Laat mij achter verstomd.
Wat mij toekomt komt.
Mijn hartewens blijf jij.
En ooit spreken over wij.
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, september 05, 2010 19:30 |
| dolus an virtus. k zou dit schrjven een plaats geven onder themes angst onzekerheid en het laatste aan de keuses overlaten quis in hoste requirat graag gelezen toch maar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gevoelig hart | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2010 | ||
| Thema's: | ||