Werksituaties
Ik haat ruzie.
Maar toch zit ik er soms middenin.
Dan probeer ik het lokaal te verlaten.
Met een opgeheven kin.
Ik begrijp niet, dat mensen niet gewoon hun zeg kunnen doen.
En daarna verder gaan met hun werk.
Waarom altijd dat stout gedoe?
Daarvan word ik stapelgek.
Hoe fijn is het niet, als we samen kunnen overleggen.
Zonder stoute dingen over elkaar te zeggen.
Daarom pleit ik voor een gemoedelijke vergadering.
Want al die vijandigheid is niet zo mijn ding
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, september 15, 2010 19:33 |
| vandaag ga ik weer voor het eerst in het gareel, wij wisselen woorden omtrent hen die ons wensten en ook over wie nog heeft of gaandeweg reeds verloor. met een meer dan dichterlijk gericht medemenselijk van verre groetje, hans |
|
| Quicksilver: | Woensdag, september 15, 2010 15:29 |
| daar kan ik ook niet tegen, neem liever even een time out om dan weer verder te spreken,zij het in het goede, dat zeg ik ook altijd tegen mijn kinderen! liefs,dicky |
|
| Hieronymus: | Woensdag, september 15, 2010 13:30 |
| En hoe groter de groep, hoe groter de problemen Mady. Herkenbaar! Liefs Ronny |
|
| windwhisper: | Woensdag, september 15, 2010 12:00 |
| ja praten en naar elkaar luisteren lost meer op dan stemverheffingen en kijven voelbaar jouw schrijven lieve groet Cobie kuzzz |
|
| youkie: | Woensdag, september 15, 2010 10:26 |
| ruzies heb je overal wel eens maar je moet ze kunnen vergeten en vergeven liefs |
|
| goldenchild: | Woensdag, september 15, 2010 09:36 |
| nee marleen das slecht voor het moraal ruzie en vijandigheid gelijk heb je, liefs eddie | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 15, 2010 09:23 |
| van mij ook niet hoor!!Goed geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mady | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2010 | ||
| Thema's: | ||