Ik zie je kronkelen, zoeken
In het duister op de tast
Naar wat komt van morgen
En wat nog niet was
Zij is elke keer, een fluisterende
Streling op je wang
Daar waar de melodie stopt
Volgt je haar zang
In stilte
Een waanzin die je
Breekt, druppel per druppel
Om je geeft.
Je bent niet meer langer
Zonder toekomst
Vastgekleefd
In het duister een snelle pas
Fragmenten van later spoelen
In hopen, op je
af.