Ik mis
Ik mis
Ik mis een knuffel.
En twee sterke armen om me heen.
Ik mis dat samenzijn,
zo zalig met zijn tween.
Het doet pijn anderen te zien die zich vermaken.
Het doet pijn anderen te zien, die in elkander haken,
Soms kijk ik mij blind, naar mensen die elkaar graag zien.
Terwijl ik weet, dit zit er voor mij niet meer in.
Ik durf niet naar plekken, waar we vroeger samen gingen.
Omdat de pijn dan weer bovenkomt in mijn herinneringen.
Ondanks alle moeite die ik doe,
om ergens anders aan te denken.
Weet ik dat de rest van mijn leven,
eenzaam zal zijn.
En aan dit alles geen aandacht meer moet schenken.
Ik mis een knuffel.
En twee sterke armen om me heen.
Ik mis dat samenzijn,
zo zalig met zijn tween.
Het doet pijn anderen te zien die zich vermaken.
Het doet pijn anderen te zien, die in elkander haken,
Soms kijk ik mij blind, naar mensen die elkaar graag zien.
Terwijl ik weet, dit zit er voor mij niet meer in.
Ik durf niet naar plekken, waar we vroeger samen gingen.
Omdat de pijn dan weer bovenkomt in mijn herinneringen.
Ondanks alle moeite die ik doe,
om ergens anders aan te denken.
Weet ik dat de rest van mijn leven,
eenzaam zal zijn.
En aan dit alles geen aandacht meer moet schenken.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, september 16, 2010 19:59 |
| mijn moeder knuffelde goedig ten laatste mijn stervende vader, haar kus, wie weet wat hij daarvan nog merken kon, hun grote kleinkind, die hen al lang boven het hoofd gegroeid was, zag het en wist zich ontroerd tot tranen toe bewogen. ook dan nog kan het, groetje voor de rest van je leven, hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 16, 2010 15:32 |
| veel sterkte hoor!!gr.janny | |
| Quicksilver: | Donderdag, september 16, 2010 15:23 |
| heel moeilijk om hier een concreet antwoord op te geven, omdat ik dit zo goed kan invoelen, hoe jij je moet voelen. in een herkenning lees ik dit toch droevige gedicht! wens je veel sterkte en kracht, vooral om pijnlijke dingen te kunnen loslaten. geef je maar een dikke knuff dicky |
|
| youkie: | Donderdag, september 16, 2010 12:01 |
| ik weet wat gemis van iemand is en dat kan verdoemd pijn doen sterkte liefs | |
| Rak: | Donderdag, september 16, 2010 11:39 |
| je bent zeker veel sterker dan je denkt,laat alleen de tijd zijn werk doen als het goede ogenblik en/of persoon je weg kruist zal je dit wel voelen en zal alles er direct leuker uitzien maar beter niet te vlug lopen ,meer kans op struikelen dan. | |
| windwhisper: | Donderdag, september 16, 2010 09:53 |
| ja wat Switi zegt is het juiste, enne volgens mij hoeft het niet altijd zo ineenzaamheid te blijven hoor liefs Cobie kuzzz eerst de pijn voorbij |
|
| switi lobi: | Donderdag, september 16, 2010 09:39 |
| Loslaten van zulke pijn is een van de lastigste dingen die er is.. sterkte Mady. Liefs, switi lobi |
|
| goldenchild: | Donderdag, september 16, 2010 08:46 |
| k snap wat je bedoelt marleen k heb hetzelfde gevoel elke dag..... liefs edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mady | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2010 | ||
| Thema's: | ||