afscheid valt me zwaar...
vlinder helaas moet ik
je laten gaan
vlieg de wijde wereld in
vlinder met pijn in
mijn hart
het afscheid valt me zwaar
hoezeer ik je niet wil
laten gaan
moet ik je toch in mijn
hart loslaten
je moet nu op eigen
kracht verder
de koude wereld in
vlinder ik heb je alles
geleerd wat jij moet weten
jij mooie vlinder
sla je vleugels uit
vlieg naar de horizon
daar wachten je vrienden
daar hoor jij thuis
tussen alle andere
vlinders toe
vlinder ga nu...
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, augustus 10, 2018 08:16 |
| Ontroerend mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Greta Casier: | Zondag, september 26, 2010 20:10 |
| prachtig gedicht! Greta |
|
| verhavert: | Zondag, september 26, 2010 16:28 |
| zo mooi het loslaten neergeschreven |
|
| kimmytje: | Zondag, september 26, 2010 12:15 |
| Mooi, kheb er gewoon geen andere woorden voor. Altijd de natuur goed tot z''n recht gekomen in jouw gedichten, bravo! liefs kimmy |
|
| windwhisper: | Zondag, september 26, 2010 08:46 |
| loslaten is meer dan houden van.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: goldenchild | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2010 | ||
| Thema's: | ||