weet je
weet je,
het verhaal werd grijs
naarmate de tijd
verstreek;
tevergeefs
werd een kleur
toegevoegd
om dan snel
te worden verwijderd
als niet voldoen.
weet je,
de spreker zelf
scheen het niet
te merken
maar rondom rond
werd slaap
gezaaid.
het verhaal werd grijs
naarmate de tijd
verstreek;
tevergeefs
werd een kleur
toegevoegd
om dan snel
te worden verwijderd
als niet voldoen.
weet je,
de spreker zelf
scheen het niet
te merken
maar rondom rond
werd slaap
gezaaid.
Reacties op dit gedicht
| info@dwaallicht66: | Donderdag, oktober 07, 2010 21:59 |
| Knap gevonden. Liefs |
|
| switi lobi: | Maandag, september 27, 2010 12:08 |
| Saaie kleurloosheid zaait slaap rond monotone verhalen.. Graag gelezen Willy Liefs, switi lobi |
|
| windwhisper: | Maandag, september 27, 2010 09:55 |
| het werd dus langdradig en men sukkelde in slaap slaapverwekkend dus goed opgelet dus lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy peeters | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2010 | ||
| Thema's: | ||