Poëzie schrijven
poëzie schrijven
door zachte handen die me leiden
doorheen de kamer van de dromen
waar mijn dichtersgeest blijft wonen
daar kan ik met hem samenhangen
mij één voelen met zijn gezangen
hem danken voor wat ik schrijf
en hopen wie leest ze die na me blijft
zal ze nog iemand lezen na mijn dood
'k legde er geheel mijn eigen ziel in bloot
een gevoel dat jaren gerijpt
voortdurend in nieuwe verzen verschijnt
door zachte handen die me leiden
doorheen de kamer van de dromen
waar mijn dichtersgeest blijft wonen
daar kan ik met hem samenhangen
mij één voelen met zijn gezangen
hem danken voor wat ik schrijf
en hopen wie leest ze die na me blijft
zal ze nog iemand lezen na mijn dood
'k legde er geheel mijn eigen ziel in bloot
een gevoel dat jaren gerijpt
voortdurend in nieuwe verzen verschijnt
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Dinsdag, september 28, 2010 08:00 |
| het geschreven woord gaat nimmer verloren mooi over dacht hoor lieve groet Cobie |
|
| switi lobi: | Maandag, september 27, 2010 22:53 |
| Goed bewaard is het eenschat voor later.. mooi hoor! Slaap lekker, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Greta Casier | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2010 | ||
| Thema's: | ||