in de glans van maanlicht
ergens tussen wind
storm
en
regen
verschuilt
zich
hartstochtelijk
de jaloezie
kruipt
groengroeiend
groter
verslindend
al
wie
tegenkomt
je krijgt me niet te pakken
fluistert
de liefde
keer op keer
en
laat
afdruipen
de groene booswicht
gewapend
met
de warmte van de zon
plus
de glimlach
van
Moeder Aarde
en
de glans
van
maanlicht
zilverzacht
Reacties op dit gedicht
| _Lieverdje_: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:44 |
| prachtig Cobie geniet van de liefde het is je zo gegunt liefs en fijne dag dinnetje |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:32 |
| bijzonder mooi diepzinnig verwoord! lieve groetknuff dickyx |
|
| Peter van Tiel: | Dinsdag, oktober 12, 2010 09:23 |
| Prachtig dit lieve Cobie. Het deed me glimlachten op de (voor mij) vroege morgen. Ik wens jou een mooie dag. Liefs, Peter. |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, oktober 12, 2010 08:13 |
| tijd zal het leren :) mooi ,klaas |
|
| youkie: | Dinsdag, oktober 12, 2010 07:42 |
| goede morgen graag gelezen groetjes | |
| zomerkind: | Dinsdag, oktober 12, 2010 06:22 |
| ooo wat mooi coby:) en al aan de koffie k vroeg me af waar je bleef:) liefs edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||