| Big Lady: | Dinsdag, oktober 12, 2010 23:38 |
| super mooi geschreven en ja het zijn nooit de schreven maar de herinneringen die in stukjes liggen knuffels |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, oktober 12, 2010 15:37 |
| huilen van onmacht lees ik zojuist . wat een waarheid is dat . heel erg om zo eenzaam te worden he ? ''t is hier te druk vandaag nog een mooie dag x Karin | |
| Just*mi: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:55 |
| Mooi..... | |
| _Lieverdje_: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:46 |
| prachtig geschreven Cobie zal het ook eens moeten beluisteren liefs |
|
| ela: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:37 |
| Inerdad is het huilen niet om het kapotte ding maar veeleer omdat men zelf niet kan doen wt de ander in jouw plaats mpet doen. De onmacht. ela |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:12 |
| Oh Ramses wat hou ik van zijn stemgeluid, droefmooi gedicht! Fijne dag gewenst, hier schijnt af en toe het zonnetje veel liefs, sterkte meis x |
|
| zomerkind: | Dinsdag, oktober 12, 2010 10:48 |
| droevig en meeslepend coby:) liefs edje | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 12, 2010 10:36 |
| Wat ontroerend mooi zeg je dit lieve Cobie met een liefdevol neuriënd hart. Lieve knuffel Anneke |
|
| Auteur: windwhisper | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||