Angsthaas
Angsthaas
Ik heb mezelf nooit vergeven
Dat ik niet sterven wou voor jou
Dacht dat ik wel door kon leven
Na jou een andere vrouw
Voor jou gewoon tien anderen
Aan iedere vinger 1
Een mens wil soms veranderen
Van jouw kaliber, geen
Ik deed mezelf beloven
Dat er leven is na jou
Desondanks wil ik geloven
Dat ik het anders brengen zou
Jouw verwijdering van toen
Bracht ondraaglijk veel verdriet
Ik wilde alles voor je doen
Maar sterven lukte niet
Reacties op dit gedicht
| soulsister: | Woensdag, oktober 13, 2010 15:59 |
| heel mooi geschreven vooral die laatste strofe,knap | |
| liever mucho: | Woensdag, oktober 13, 2010 14:59 |
| je kunt het nog navertellen, gelukkig:( ja, we trekken nog een blik vrouwen open maar die ogen van haar dat blauw; die oogopslag! aaaaaaaah:P |
|
| henk jans: | Woensdag, oktober 13, 2010 10:18 |
| mooi gedicht. Vooral de laatste strofe groeten Henk |
|
| ela: | Woensdag, oktober 13, 2010 09:53 |
| De mens is een gewoonte dier, hoe meer de gewoonte toeslaat hoe meer men het wil behouden. Ook vroeger moest het eerst gewoonte worden voor je het wou behouden. ela |
|
| windwhisper: | Woensdag, oktober 13, 2010 06:53 |
| ach ja, maar sterven lukte niet, de spijt en de weemoed weerklinkeen Lieve groet Cobie kuzzz |
|
| mel-c3: | Woensdag, oktober 13, 2010 01:28 |
| heel mooi geschreven wordt er helemaal stil van | |
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||