Barok een berokkening
Een wazig omlijnde barricade
Vormt mijn lade van bezinning
Een waardeloze staat van ontbinding
Dat mij uitscheldt en haat
Op de rand staat genade
Genade voor het wel en wee
En mijn vormeloze schade
Dat ik zowel berokken
Als uitsmeer aan mijn sokken
Genade voor zielloos haten
En pijn wensen aan onbekend
Alwijl zuigend aan de schaamte
Van een uitgedroogde krent
Genade, want ik wil zo graag
Ik wil graag alles weten
Maar als ik haat oneervol biedt,
Zal alles mij vergeten
Vormt mijn lade van bezinning
Een waardeloze staat van ontbinding
Dat mij uitscheldt en haat
Op de rand staat genade
Genade voor het wel en wee
En mijn vormeloze schade
Dat ik zowel berokken
Als uitsmeer aan mijn sokken
Genade voor zielloos haten
En pijn wensen aan onbekend
Alwijl zuigend aan de schaamte
Van een uitgedroogde krent
Genade, want ik wil zo graag
Ik wil graag alles weten
Maar als ik haat oneervol biedt,
Zal alles mij vergeten
Reacties op dit gedicht
| ela: | Donderdag, oktober 14, 2010 11:29 |
| Diepzinnig, mar ietwat geheimzinnig. ela |
|
| windwhisper: | Donderdag, oktober 14, 2010 05:19 |
| voelbaar deze emotie liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Onklin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||