Verdringen
meestal bewaar ik
de afstandelijke details
de kleur van de zetel
de sleutel van de deur
nu proefde ik opnieuw
het bloed op mijn lippen
gemengd met zout
een herkenbare smaak
ik voelde opnieuw
een knal tegen de muur
daarna een koude vloer
zwarte tegels op de gang
ik zag het opnieuw
die giftige glimlach
misplaatste trots
een vleugje gebrekkig geweten
opeens was je terug
en nam je nog een hapje
uit mijn jeugd
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Donderdag, oktober 14, 2010 18:36 |
| héél mooi geschreven :) En welkom op de site :) Groetjes |
|
| zomerkind: | Donderdag, oktober 14, 2010 15:46 |
| tjee wat erg dat je dat overkomt zeg:) gr edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: hannahtje | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||