In de Schaduw (naar Neruda)
Sluimerend in mijn schaduw
Ik stopte en draaide, en liet mijn
Schaduw niet meedraaien.
Zo stond je alleen !
En bekeek ik je, en werd geslagen
Door je blik en de bloemen in je haar
Je nam de vorm van een vrouw
En eigenlijk heb ik je al heel
Mijn leven meegedragen.
Liefde, je komt en neemt de vorm
van een vrouw.
Ik stopte en draaide, en liet mijn
Schaduw niet meedraaien.
Zo stond je alleen !
En bekeek ik je, en werd geslagen
Door je blik en de bloemen in je haar
Je nam de vorm van een vrouw
En eigenlijk heb ik je al heel
Mijn leven meegedragen.
Liefde, je komt en neemt de vorm
van een vrouw.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, mei 01, 2002 02:31 |
| contouren vullen zich tot vrouw, komen tot je in ogenschouw van alleen maar jou. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: afanasi | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2002 | ||
| Thema's: | ||