zo eindeloos stil
zonder de beelden
die zomerse werkelijkheid dragen
gebaar na gebaar
met een andere rijkdom
kwamen aandraven
lijkt ze nu
zo eindeloos stil
in haar overleven
dat ik haar wil toedekken
met kristalheldere weelde
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, oktober 20, 2010 15:02 |
| ik ben er stil van, zo ontzettend mooi beeldend verwoord! liefs,dicky |
|
| Hieronymus: | Woensdag, oktober 20, 2010 12:34 |
| De natuur dekt zichzelf toe met afgevallen bladeren maar jouw weelderig gedicht helpt daarbij. Mooi Tine. Liefs Ronny |
|
| trucker klaas: | Woensdag, oktober 20, 2010 08:51 |
| een fraai uitgesproken wens ... groet ,klaas |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 20, 2010 08:19 |
| Een stille rijkdom Tine mooi in woord en beeld gebracht. lief knufke Anneke |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, oktober 20, 2010 08:04 |
| prachtig geschreven Tinne fijne dag liefs |
|
| Elenore De Groote: | Woensdag, oktober 20, 2010 07:47 |
| Graag gelezen. Liefs, Elenore xxx | |
| zomerkind: | Woensdag, oktober 20, 2010 07:16 |
| nou daar wil ik wel naar toe naar die weelde:) liefs edje | |
| windwhisper: | Woensdag, oktober 20, 2010 06:50 |
| puur en mooi en zo ( inderdaad) vredig, ik reik je een deken van liefde aan om toe te dekken ..... Goede morgen Martine straks weer op weg met al die aan jou toevertrouwde kinderen lieve groet Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||