Van beneden gezien
Als dit lichaam aarde ademt
uiteindelijk wordt als boom of plant
zichzelf opbouwt molecuul voor molecuul
vervolgens het kriebelen van vleugels voelt
het afstotelijke van zwaartekracht en glans
Het verheft zich en glimmert in een gezicht
Naast zich jou ontdekt als invallend licht
door glas-in-rood ramen, waarop de beeltenis
van een gebaarde godheid staat
de hand in een zegening, terwijl jouw borsten
met zacht en hard oproepen wat is
daarom zie jij alles en wens jij dat het voorbijgaat
uiteindelijk wordt als boom of plant
zichzelf opbouwt molecuul voor molecuul
vervolgens het kriebelen van vleugels voelt
het afstotelijke van zwaartekracht en glans
Het verheft zich en glimmert in een gezicht
Naast zich jou ontdekt als invallend licht
door glas-in-rood ramen, waarop de beeltenis
van een gebaarde godheid staat
de hand in een zegening, terwijl jouw borsten
met zacht en hard oproepen wat is
daarom zie jij alles en wens jij dat het voorbijgaat
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Vrijdag, oktober 22, 2010 18:06 |
| prachtig gezien zo een beetje vanalles surtout die wens dat het voorbijgaat die kan wel eens welkom zijn in bepaalde situaties graag gelezen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||