Een van m'n eerste gedichten
Heel lang geleden, veschrikkelijk lang,
leefde Geraldo, een Nijlkrokodil.
Mensen? Daarvan was hij zeker niet bang.
Hij beet zelfs graag een stuk vlees uit hun bil!
Maar kwam de avond, vol griezelplezier,
werd die Geraldo een hulpeloos dier.
Dan was het uit met het feest en de pret.
Hij lag te sidderen onder zijn bed.
Rommeldebommel en Holderdebolder!
Zaten er vres'lijke spoken op zolder?
Hemeltje, dacht die Geraldo, heel stil.
Wat ben ik nu voor een Nijlkrokodil?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sarah Kalokerinos | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||