Rust
Als je zit op een bankje in het park.
Genieten van de heerlijke rust.
Kwetteren wat eenden op het water.
Het word later en later.
Daarvan ben je je niet bewust.
Je bent naar een lange dag aan het bijkomen.
Met de wind door je haar.
Zie je je het water zachtjes stromen
Door de wind gaat de bomen op en neer.
De bladeren vallen op het mooie meer.
De natuur is een uitkomst om even je rust te pakken
Dat kun je ieder moment telkens weer.
Genieten van de heerlijke rust.
Kwetteren wat eenden op het water.
Het word later en later.
Daarvan ben je je niet bewust.
Je bent naar een lange dag aan het bijkomen.
Met de wind door je haar.
Zie je je het water zachtjes stromen
Door de wind gaat de bomen op en neer.
De bladeren vallen op het mooie meer.
De natuur is een uitkomst om even je rust te pakken
Dat kun je ieder moment telkens weer.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Wennetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||