Veelste vroeg ben jij gegaan..
Nog zo klein,
Veelste vroeg
Ben jij gegaan
De mensen om je heen een hoop verdriet
20 weken in mama´s buik
En toch mocht jij niet leven gaan
Nog zo klein dat je was
Veelste vroeg..
Waarom?
(een oud collega van me heeft dit meegemaakt.. ik leef erg met haar mee.. en vind het heel erg moeilijk (ook omdat ik zelf zwanger ben) Het leven is zo oneerlijk! Toch hebben ze een half uur van hun dochter mogen genieten en ze zijn daar erg dankbaar voor!)
Reacties op dit gedicht
| _Lieverdje_: | Zaterdag, oktober 30, 2010 17:53 |
| zo verdrietig dit te moeten meemaken sterkte aan je oud collega en familie fijn weekend liefs |
|
| zomerkind: | Zaterdag, oktober 30, 2010 14:18 |
| das erg ja sterkte gr edje | |
| windwhisper: | Zaterdag, oktober 30, 2010 14:11 |
| erg verdrietig hoor, je vraagt je af, waarom zo iets moest gebeuren, ik wens de ouders en alle betrokkenen heel veel sterkte en voor U hoop ik een voorspoedige zwangerschap lieve groet Cobie |
|
