vicieus gebed
ik wil niet vragen waarom
omdat ik daar toch niet uitkom.
Ik wil u bidden om kracht
dat U toch kan geven met Uw almacht.
om troost en nabijheid
door Uw liefdevolle aanwezigheid.
Maar mijn woorden schieten weer tekort
omdat ik de diepte weer gewaarword
van het verdriet en de pijn
en vraag ik me weer af waar U toch zult zijn.
Want ik begrijpt er helemaal niets van
omdat dit toch meer is dat men aankan.
Zo jong, zo geliefd door iedereen
wat hij was, verdween
door zijn ziekte en lijden
wat hij niet langer meer kon bestrijden.
En onwillekeurig kom ik toch weer
- omdat ik antwoorden begeer -
bij het waarom hiervan terecht
omdat het ons helemaal heeft lamgelegd.
Ik weet het niet meer, o God
ik klamp me aan U vast als aan een reddingsvlot
maar ik voel me als een marionet
en blijf steken in een vicieus gebed.
En kan alleen maar om hulp stamelen
omdat het me allemaal doet duizelen
Help mij God, want ik weet het niet meer
omschijn ons met Uw liefde steeds maar weer.
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Woensdag, november 03, 2010 19:26 |
| Tjonge wat mooi uitgedrukt deze levensvragen. | |
| Hans Winter: | Woensdag, november 03, 2010 18:01 |
| je gerichtheid vinden om toe te voegen aan al de dingen op je weg, is ons voorgelegd. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Woensdag, november 03, 2010 15:47 |
| alle waaroms monden uit op het eindpunt ....een vertoeven in Zijn Rijk. God begrijpen kunnen wij niet. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: carokiss |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2010 | ||
| Thema's: | ||