passievruchten
Kaarsen behagen, schenken licht
totdat de vergankelijkheid
zachtjes fluistert...
toen wij ons
voormalig verdriet verdreven
en transformeerden
in een vurig entre nous.
Een zee van waxinelicht
het donker van alledag verdreef
en het licht
de dans naar de eeuwigheid
oprechte liefde
een nacht verlangend deed lonken
en de dagen een levenslange waarheid vonden.
totdat de vergankelijkheid
zachtjes fluistert...
toen wij ons
voormalig verdriet verdreven
en transformeerden
in een vurig entre nous.
Een zee van waxinelicht
het donker van alledag verdreef
en het licht
de dans naar de eeuwigheid
oprechte liefde
een nacht verlangend deed lonken
en de dagen een levenslange waarheid vonden.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, november 05, 2010 13:24 |
| in een woord wondermooi! liefs,dicky |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 05, 2010 12:39 |
| Heerlijk apaloosa! Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2010 | ||
| Thema's: | ||