De verpozing
Uit 'Job de gelukzak' vervolggedicht
43.
De verpozing
Plots was hun onschuld weg, hun
kinderlijke onschuld, hun onbewuste zaligheid.
Zij zouden zich bewust worden van de lasten
om te leven, haar barensweeën zouden
vermeerderd worden in pijn. Hij zou zwoegen
op het veld, zijn rug zou hij hierbij voelen,
hij zou gekromd zijn. Alles zou zweet gaan
kosten, en moeite en pijn.
Gedane zaken nemen geen keer, alles is zo
geschapen. God straft niet eens, de dingen
straffen zichzelf. Gelaten moest hij zeggen, gaat
en vermenigvuldig u. En het is geen straf, enkel
een gevolg op de daad waarvoor gewaarschuwd
werd en voor werd gevreesd. Waar schrik
voor werd aangejaagd, indien ge
hier van eet...
Ze aten en kenden goed en kwaad nu, ze
waren als de goden. En ze zouden het kwaad
gebruiken om het gezwoeg te ontwijken. Het
vernuft van de lichtbrenger zou hun lasten
verminderen, de arbeid verlichten met het
bier dat de spierpijn verzachtte.
De verpozing!
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 09, 2010 01:37 |
| Voor hans Winter: Verpozing die werd gezocht omdat het gezwoeg zo hard was en om de pijn ervan te verzachten. Dit vernuft zou nog later ontaarden in ontuchtige feesten en braspartijen waardoor het kwaad (geweld e.z.m.) nog meer aan invloed kon winnen(net voor de zondvloed!). Elke inspanning vraagt een ontspanning, maar een redelijke! Dank dit op te merken, Hans! Beste groet, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 09, 2010 01:25 |
| Voor Peter Van Tiel: Ben verheugd dat je het mooi kan vinden, Peter! Leuk compliment, dank je! Beste groet, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 09, 2010 01:21 |
| Voor Ela2: ... en samengebald relaas schijnt te zijn (bvb 1 dag uit Genesis zou miljoenen van onze huidige jaren kunnen betekenen). Niet alleen dat wat we zien met onze ogen is alleen waar! Er zij licht en er was licht! Dank voor je interessante opmerking, Edgard! Beste groetje, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 09, 2010 01:14 |
| Voor Ela: In de optiek van mijn verhaal is er sprake van een eerste schepping ''Alles was licht'', waaruit ons zonnestelsel zou zijn ontstaan, en dus de planeten, waaronder onze aarde. De afgekoelde (12) zonnen, waar van slechts 1 zon intact overbleef, namelijk onze zon! Waarna het paradijs hier op aarde zou zijn gemaakt als verblijfplaats voor het wezen dat naar ''zijn'' beeld werd geschapen, volgens de overleveringen. Wat eerder een samenvattend ... |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 09, 2010 01:03 |
| Voor Teun Hoek2: ... geschapen naar Gods beeld (geest), maar daalde steeds verder af in het vlees (lichaam, bewustwording sterfelijkheid ). Zodanig dat hij denkt enkel nog dat lichaam te zijn. Met zijn zielen-erupties omdat de geest verdrongen werd en is in hem. Daarbij vergeet hij, dat het lichaam evenveel respect moet krijgen als zou het (nog) geestelijk zijn. Vandaar misschien het latere ''Gij zult niet doden''. Met dank Teun, voor je terechte opmerking! Beste groet, |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 09, 2010 00:52 |
| Voor Teun Hoek: Dat was het grote drama, nietwaar Teun? De jaloezie die ons verder afdreef van de aanwezigheid van God, wat zijn eerste hoogtepunt zou vinden bij de beschrijving van het verhaal rond Kain en Abel. Het zijn onze zielenroerselen die dat alles voortbrachten en nog steeds voortbrengen, spijtig genoeg zijn wij (de mens) er niet op vooruitgegaan. En speelt zijn hebzucht, zijn ikzucht, nog altijd een grote rol bij het afwijzen van Gods geest. Hij werd ... |
|
| Hans Winter: | Maandag, november 08, 2010 17:41 |
| veel verpozing is de tijd doden, zonde eigenlijk. hans |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, november 08, 2010 12:19 |
| Heel mooi, zoals jij het scheppingsverhaal verwoordt. Fijne dag verder. Groetjes, Peter. |
|
| ela: | Maandag, november 08, 2010 11:28 |
| Als er ooit een paradijs is geweest, dan was het voor het onstaan van de aarde, want niemand van ons zal het ooit zien. ela |
|
| teun hoek: | Maandag, november 08, 2010 09:12 |
| maar ook toen brak de jaloezie door en raakte men steeds verder van God en paradijs. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2010 | ||
| Thema's: | ||