Alleen
Vier grote koude muren om me heen,
Tussen deze kale muren voel ik me zo alleen.
De grote koude ruimte staat me zo tegen,
Zonder jou nu bij me, is als huilen in de regen.
Ik voel me verlaten, koud, kil en alleen,
Schat ik wil je armen om me heen.
Alleen als jij bij me bent voel ik mij compleet,
Nog nooit een gevoel gehad dat zo veel met mij deed.
Maar nu dat gevoel van leegte om me heen,
Want jij bent er niet, en ik voel me nu alleen.
Tussen deze kale muren voel ik me zo alleen.
De grote koude ruimte staat me zo tegen,
Zonder jou nu bij me, is als huilen in de regen.
Ik voel me verlaten, koud, kil en alleen,
Schat ik wil je armen om me heen.
Alleen als jij bij me bent voel ik mij compleet,
Nog nooit een gevoel gehad dat zo veel met mij deed.
Maar nu dat gevoel van leegte om me heen,
Want jij bent er niet, en ik voel me nu alleen.
Reacties op dit gedicht
| Ayesha Dharker: | Woensdag, november 17, 2010 18:21 |
| Eens met de twee onderstaande. Maar de kilte is goed en geinspireerd weergeven. Reden om creatief op voort te bouwen, denk ik! Dharker |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, november 17, 2010 12:19 |
| je bent zelf een compleet mens, alleen voel je het nu nog niet, lieve groetjes |
|
| youkie: | Woensdag, november 17, 2010 10:16 |
| zo zijn er nog er zijn meer mensen alleen dan men denkt groetjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: Remco van Rij (Cyblix) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2010 | ||
| Thema's: | ||