rechtop verdwijnen
blijven doe ik niet
zelfs niet wanneer een wind
het lover van berken
in zomers ritselen laat
of wanneer er ’s winters
op ‘t wildspoor een eenhoorn
te rusten ligt in de schoot
van een maagd
’t is mooi hier
al hangt er een geur
van vleugellamme zielen
en het stof van verdorde geesten
als een vloek over ’t land,
bots ik eindeloos
tegen menselijke muren
en val steeds op mezelf terug
toch wil ik nooit gebukt
over velden en weiden sluipen
wanneer ik rechtop
verdwijnen kan.
sunset 22-11-2010
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Maandag, november 22, 2010 09:59 |
| veel inhoud dit gedicht Sunset ! lieve groet x Karin |
|
| youkie: | Maandag, november 22, 2010 09:23 |
| rechtop blijven vind ik mooi maar waarom zou je verdwijnen groetjes |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, november 22, 2010 09:23 |
| prachtig geschreven Ingo fijne dag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2010 | ||
| Thema's: | ||