~Mislukte prins~

gelukkig levend
warmte ontvangend en gevend
altijd op zoek
naar de zon
kracht voor vandaag
hoop voor de toekomst
en moed
om wat gisteren geweest is
achter te laten

een moeder ging dood
vrouw vol van liefde
toonbeeld van goedheid
en zorgzame trouw
alles veranderd
moeder vervangend
toont zich een vals kreng
eentje die uit is
op verwoesting van schoonheid

sneeuwwit was ze
zonder enige angst
enig besef van onrecht en kwaad
nu liep ze in het donker
dolend in het rond
zoekend naar een straaltje
van de warmte
van de zon
van herinneringen

ze moest vechten voor haar leven
toch vluchtte ze weg
had niet de kracht
om haar eigen weg te banen
duisternis zette de achtervolging
zoals altijd weer in
verzocht haar te bijten
door de zure appel
- appel van pijn

dood viel ze neer
vergiftigd met verlatenheid
berustend in het weten
dat het toch niet anders kan
daar kwam toen haar prins
droogde haar tranen
zoende haar lippen
en gaf haar weer adem

zij was verbluft
kwam weer terug
gaf een klap
in zijn verbaasde gezicht
hij was haar reddende engel
wist niet wat hem overkwam
zij was uit haar bevrijding
gebracht in de realiteit
wensend dat ze nog steeds kon slapen