nooit...
als duizend zwaarden van Damocles
hangt u boven mijn geleefde leven
ik was blij via via te horen dat u dood was
maar uw greep over het graf heen
is ijzingwekkend sterk
daarom, juist daarom zal ik nooit een vader worden
dat betreur ik, die angst
die altijd zal blijven...
hoe noem je een vaderhater
hoe benoem je
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, september 16, 2016 14:54 |
| Hevig en intens Erg goed geschreven! |
|
| walmzand: | Vrijdag, november 26, 2010 18:49 |
| dank voor jullie reacties! doet me goed gr rob fijne avond |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 26, 2010 16:30 |
| Je hebt het leed verwoord in alle letterloze regels.. oefff Rob. Lieve groet, switi |
|
| energieke mucho: | Vrijdag, november 26, 2010 16:02 |
| moeilijk:S | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 26, 2010 13:21 |
| een triest persoon? hier kan ik over nadenken |
|
Over dit gedicht
| Auteur: walmzand | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2010 | ||
| Thema's: | ||