verdomde borderline
waar is mijn gevoel
ik voel me kil en koud
verdrietig en eenzaam
ik krijg het benauwd
ik wil niet meer zo verder leven
steeds die stemmingswisselingen
dan weer blij en dan weer boos
verdrietig en bang en dat soort dingen
die verdomde borderline
het maakt me van steen
en elke keer doe ik het weer
ik sta niet meer op mijn been
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Woensdag, maart 16, 2011 22:22 |
| herkenbaar.. hoewel diagnose nog niet is vastgesteld.. sterkte en idd houd moed!! liefs, ally |
|
| zomerkind: | Zondag, november 28, 2010 22:20 |
| houd moed tulpje ooit kom je er vanaf:) liefs edje | |
| windwhisper: | Zondag, november 28, 2010 13:27 |
| je hebt die ziekte nu eenmaal Tineke, hoe moeilijk het ook is, probeer er mee te dealen, zodat het leefbaar voor je wordt en blijft sterkte lfs Cobie |
|
| trucker klaas: | Zondag, november 28, 2010 11:43 |
| je voelt je als steen en wil niet zo blijven :( maar ik zie je als kei ,in het openbarend beschrijven sterkte ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2010 | ||
| Thema's: | ||