De soldaat ....
De soldaat
Gewapend met woorden
schoot hij zijn gebed
Om zijn angst te vermoorden
misschien toch gered
Vertrouwen beschaamd
geloof haast verloren
Nu zijn kansen geraamd
zou iemand nog horen
De soldaat in het bos
in vijandig omgeven
Was hij de klos
of lonkte het leven
Dan een warme gloed
in zijn ijzige pose
Gaf hem weer de moed
zijn tactiek juist gekozen
Het gevaar begon te wijken
er was ruimte om te gaan
Zijn basis weer te bereiken
het gebed had zijn werk gedaan
......
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, november 29, 2010 04:02 |
| Wat indien geen enkele soldaat zou bidden, zijn achterban bidt des te meer. Maar indien nog heel gebleven, heeft het gebed het niet gedaan. Groetje, Jacky |
|
| windwhisper: | Zondag, november 28, 2010 13:28 |
| tja jammer genoeg zal ik me bij de mening van Esteban aan moeten sluiten, alhoewel een wondertje nooit helemaal uit te sluiten valt lfs Cobie |
|
| esteban.: | Zondag, november 28, 2010 13:17 |
| Oorlog, hoop en geloof gaan nu eenmaal niet hand in hand Klaas, en het geweer blijft ten alletijde de beste vriend van een soldaat... liefs esteban |
|
| arie: | Zondag, november 28, 2010 13:08 |
| een (schiet)gebed op z''n tijd kan geen kwaad.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2010 | ||
| Thema's: | ||