die ogen, die blauwe ogen
haren dansen door de wind
door zonnestralen bemind
was er een jonge vrouw
die tegen haar ventje zei:
ik hou van jou!!
kobalt blauwe ogen in de nacht
veranderen in azuur wanneer zij lacht
hij is de liefde van haar leven
ze zal hem altijd alles geven
hij brak door haar muur
in zijn ogen ziet zij haar azuur
door het bedauwde jonge groene gras nam ze hem mee
naar een land waar zijn ogen paste bij de zee
een zorgeloos bestaan
is waar zij samen voor gaan
ze kijkt naar hem, hij is mooi hij is goed
haar eigen creatie van vlees en bloed
Reacties op dit gedicht
| ela: | Donderdag, december 02, 2010 12:40 |
| Het is als een omhelzing. ela |
|
| youkie: | Donderdag, december 02, 2010 08:09 |
| een heerlijk gedicht fijne dag |
|
| windwhisper: | Donderdag, december 02, 2010 07:55 |
| wonderschoon wohhhh lieve groet Cobie |
|
| zomerkind: | Donderdag, december 02, 2010 07:27 |
| prachtig jonge moeder:) liefs edje | |
| trucker klaas: | Donderdag, december 02, 2010 07:20 |
| door moeder op handen gedragen :) meer hoef je als kind niet te vragen .... mooi ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Just-a-young-mom | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2010 | ||
| Thema's: | ||