Armstoel
Armstoel
Ze fantaseerde
in zijn stoel
die hij voldoende
uitgezeten had
voor haar was
het zijn schoot
waar op zij
regelmatig zat
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 02, 2002 12:31 |
| hmm ook al zo donker droef.. | |
| Lieverdje (de enige echte): | Donderdag, mei 02, 2002 11:12 |
| ongelooflijk mooi... de liefde! Lieverdje xxx |
|
| Huting: | Donderdag, mei 02, 2002 07:19 |
| Ik zie haar zitten... Liefs, Doortje |
|
| Voske: | Donderdag, mei 02, 2002 01:31 |
| Prachtig.... | |
| waterval: | Donderdag, mei 02, 2002 01:27 |
| *smile*..... | |
| MayadeBij: | Donderdag, mei 02, 2002 00:51 |
| De stoel van Opa Windig? Of gewoon lekker van jezelf? Heerlijk zijn die stoelen, daar kan geen design tegenop! | |
| Sheena: | Donderdag, mei 02, 2002 00:17 |
| Tsja, bij gebrek aan beter ???? *knipoog* Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||