en ik schreeuw
En ik schreeuw
haal me uit de eenzaamheid
en ik schreeuw
met tranen over mijn wangen
ik kan het niet begrijpen
dat jij op een zekere dag bent gegaan
jij was namelijk een sterke vrouw
had zoveel kracht en de moed
mijn fluisteren
wordt schreeuwen
help ik red het niet
maar het leven gaat door
Reacties op dit gedicht
| didilive: | Dinsdag, november 29, 2011 20:12 |
| heel mooi! sterkte | |
| Nummer 127 : | Zondag, december 12, 2010 15:07 |
| ik zit ook in een dergelijke situatie, maar bij mij is er hoop. bij jou niet?? sterkte tulpje! Bxx |
|
| zomerkind: | Zondag, december 12, 2010 11:01 |
| ja tineke het leven gaat door maar ja het duurt wel even voordat je je verdriet hebt verwerkt meid sterkte nogmaals liefs edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2010 | ||
| Thema's: | ||