brekingsangst
Raap mijn afgevallen slagen
angst mijn hoop in teer verdriet
hef het vermoeide hoofd
maar wennen doet het niet
Als ik breek, vang jij mijn kop?
ik kan het zelf nu niet
ruim het goede uit het puin
en hoop dat jij niets ziet
Verstijfd van twijfel
boos van angst
de muren slopen mij
een kille vangst
Want in het groot ben ik zo klein
dat ik het niet meer weet
strek me tot een hoopje as
dat ik het liefst vergeet
angst mijn hoop in teer verdriet
hef het vermoeide hoofd
maar wennen doet het niet
Als ik breek, vang jij mijn kop?
ik kan het zelf nu niet
ruim het goede uit het puin
en hoop dat jij niets ziet
Verstijfd van twijfel
boos van angst
de muren slopen mij
een kille vangst
Want in het groot ben ik zo klein
dat ik het niet meer weet
strek me tot een hoopje as
dat ik het liefst vergeet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sweetblackangel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2010 | ||
| Thema's: | ||