Stenen bloemen
Lees maar de koppen
de zee is kalm
net als het pianospel
vanavond
de zee is kalm
net als het pianospel
vanavond
Ze ruist door
raapt wat op
stenen een geknakt bloem
tussen het hout
raapt wat op
stenen een geknakt bloem
tussen het hout
Een melodie is zij
die leest
het oude huis ziet
die leest
het oude huis ziet
Ze is de avond
voor de laatste dans
voor de laatste dans
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, januari 30, 2017 15:11 |
| Heel mooi. Heel graag gelezen.Liefs | |
| Annemieke van der Ven: | Zondag, december 19, 2010 06:49 |
| Mooi Wijnand, het laat mij mijmeren... liefs.. |
|
| windwhisper: | Zondag, december 19, 2010 06:36 |
| echt "jij" Wijnand de grote klasse spreekt voor zich lieve groet Cobie Goede morgen |
|
| ela: | Zondag, december 19, 2010 00:19 |
| De weemoed van en hart dat twijfel draagt. ela |
|
| Erwin van der Weij: | Zondag, december 19, 2010 00:08 |
Hierin lees ik de eenzaamheid, het verlangen naar. Naar iets wat niet is, maar alleen met fantasie misschien worden kan. Ja. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2010 | ||
| Thema's: | ||