Onbevlekt
De boodschapper
stak het meer van ijs over.
Een nachtelijk wezen
blies op zijn fluit.
De kakofonie van geluiden
drong mijn gebarsten voorhoofd binnen.
Ik zong mee
om zijn volgelingen weg te jagen
en de schaduw van het beest
veranderde in het licht.
De gezichtloze verschijning
begroef ik
onder de heuvel van een onbevlekte droom.
stak het meer van ijs over.
Een nachtelijk wezen
blies op zijn fluit.
De kakofonie van geluiden
drong mijn gebarsten voorhoofd binnen.
Ik zong mee
om zijn volgelingen weg te jagen
en de schaduw van het beest
veranderde in het licht.
De gezichtloze verschijning
begroef ik
onder de heuvel van een onbevlekte droom.
Reacties op dit gedicht
| Enes Tiric: | Dinsdag, december 21, 2010 19:45 |
| Tnx voor de leuke reacties ...;-) | |
| Enes Tiric: | Dinsdag, december 21, 2010 19:44 |
| Leven is mooi ...nummer 127 en de dood heb ik begraven onder de heuvel van een onbevlekte droom...;-) | |
| gered door het klokkenspel: | Dinsdag, december 21, 2010 19:25 |
| zo maak je nog eens wat mee voel een barstend hoofd ontdooien eigenaardig schrijven:) |
|
| Compostje: | Dinsdag, december 21, 2010 19:19 |
| Hier voel ik enkele associaties :-) Grtjs. |
|
| Nummer 127 : | Dinsdag, december 21, 2010 19:13 |
| prachtig... maar meer over de dood dan het leven, nee?? | |
Over dit gedicht
| Auteur: Enes Tiric | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2010 | ||
| Thema's: | ||