De Markt van Dublin
loop ik jou voorbij
langs de wachtrij
op de markt van Dublin
dan zie ik niet meer
wat iedereen
kan zien
laat ik mensen staan
bij het stappengaan
het maakt helemaal niets uit
ik verlang naar mijn
televisie en
jouw noord en zuid
zo komt het dat ik
niet om me kijk
op de markt van Dublin
me willen afleiden
probeert iedereen
maar vis noch mossel in elke stand
krijgt dat gevoel uit mijn verstand
op de markt van Dublin
denk ik enkel aan jou
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Woensdag, december 29, 2010 21:28 |
| het verlangen zo prachtig neergezet nog een mooie avond martine |
|
| spring-in-het-veld: | Woensdag, december 29, 2010 21:28 |
| hihi..zo moet je doorgaan,want zo lees ik je graag, dat weet je wel ;) | |
| entropy: | Woensdag, december 29, 2010 21:20 |
| Stuck in time. Ietwat geheimzinnig maar glashelder. Bedankt voor je compliment onder mijn gedicht :) |
|
| Indy Toma: | Woensdag, december 29, 2010 20:26 |
| Mooie gedachten, mag ik hopen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2010 | ||
| Thema's: | ||