Zij kijken me aan
zij kijken me aan
heb mijn
beelden gehakt uit
de helling van het leven
ze vorm
en uitdrukking gegeven
in mimiek en gebaar
keek naar ze op
maar de voetstukken
werden al kleiner
met oog voor detail
werd het gelaat
in trekken steeds fijner
ik sta in het dal
zij kijken me aan
hoe moet ik nu verder gaan
wil melker
31/12/2010
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 31, 2010 16:21 |
| Misschien nog polijsten Wil, zoals je ook je gedichten steeds laat glanzen. Fijne avond en goed begin. Lieve groet Anneke |
|
| esteban.: | Vrijdag, december 31, 2010 09:51 |
| Gewoon zoals je bezig bent Wil... Je moet weten dat hun schoonheid al altijd in die stenen zaten, jij moest gewoon de ruwe kanten ervanaf halen... Mooi, Mijn wensen stuur ik ook richting Den Haag Wil... liefs esteban |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, december 31, 2010 07:27 |
| Zoo , nu eerst een Bavaria .... :) proost op het nieuwe jaar ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2010 | ||
| Thema's: | ||