de liefde van mijn leven
lieve ....
als ik 's ochtends mijn ogen open,
wil ik niet meer denken staan of lopen,
alles wat me lief was is weggegaan,
ik heb geen zin meer om op te staan,
ik weet niet meer wat ik voel
ik heb niet meer een doel...
voor mij mag het wel afgelopen zijn,
ik kan echt niet leven met zoveel pijn.
als ik 's ochtends mijn ogen open,
wil ik niet meer denken staan of lopen,
alles wat me lief was is weggegaan,
ik heb geen zin meer om op te staan,
ik weet niet meer wat ik voel
ik heb niet meer een doel...
voor mij mag het wel afgelopen zijn,
ik kan echt niet leven met zoveel pijn.
Reacties op dit gedicht
| darkangel: | Zaterdag, mei 11, 2002 22:17 |
| snik snik |
|
| Ton Rijkers: | Donderdag, mei 02, 2002 19:22 |
| Hallo Klasina, Zo'n periode heb ik ook doorgemaakt. Het is heel moeilijk......ik weet het.Toch komt er weer een keertje licht. Het probleem is enkel dat je niet weet hoe lang je moet wachten. Sterkte en groetjes, Ton Rijkers |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klasina | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||