Ontluisterend.
Ontluisterend.
Als alle geest ons heeft verlaten
en wij ontluisterd verder gaan
geen weet meer hebben van het alles
zelfs niet van hen die naast ons staan
dan is het leven zo versmallend
dat enkel ’t kind zijn in ons keert
wij zoeken naar vader en moeder
alsof het leven daar op teert.
Je dochter viert vandaag haar jaardag
glimlachend kijkt het naar de kat
en als zij allen hem omringen
herhaalt zijn vraag…en wie zijn dat ?
Zo lijkt het leven vegeteren
rijst bij de naasten sterk de vraag
hoe ziet , beleeft hij , alle dingen
is er herkenning soms , hoe vaag ?
Toch ook heeft deze sterk demente
de zelfde bestemming als allemaal
een heengaan naar het rijk van vrede
gedragen in Gods blij verhaal.
Wij kijken slechts naar de ontluist’ring
zoals ook de wereld die ondergaat
daarvoor is ’t Kind van Kerst gekomen
daarin ligt zijn en onze baat.
Hij heeft , ontluisterd hier op aarde,
Zijn Goddelijke macht eens afgelegd
om in ’t verrezen nieuwe leven
ons te verhogen , als toegezegd.
Ontluisterd wacht ons nieuwe luister
als wij de Vader van ’t heelal
weer herontdekkend mogen loven
Hij schenkt , genadevol , ons ’t al.
th
Als alle geest ons heeft verlaten
en wij ontluisterd verder gaan
geen weet meer hebben van het alles
zelfs niet van hen die naast ons staan
dan is het leven zo versmallend
dat enkel ’t kind zijn in ons keert
wij zoeken naar vader en moeder
alsof het leven daar op teert.
Je dochter viert vandaag haar jaardag
glimlachend kijkt het naar de kat
en als zij allen hem omringen
herhaalt zijn vraag…en wie zijn dat ?
Zo lijkt het leven vegeteren
rijst bij de naasten sterk de vraag
hoe ziet , beleeft hij , alle dingen
is er herkenning soms , hoe vaag ?
Toch ook heeft deze sterk demente
de zelfde bestemming als allemaal
een heengaan naar het rijk van vrede
gedragen in Gods blij verhaal.
Wij kijken slechts naar de ontluist’ring
zoals ook de wereld die ondergaat
daarvoor is ’t Kind van Kerst gekomen
daarin ligt zijn en onze baat.
Hij heeft , ontluisterd hier op aarde,
Zijn Goddelijke macht eens afgelegd
om in ’t verrezen nieuwe leven
ons te verhogen , als toegezegd.
Ontluisterd wacht ons nieuwe luister
als wij de Vader van ’t heelal
weer herontdekkend mogen loven
Hij schenkt , genadevol , ons ’t al.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, januari 06, 2011 17:58 |
| die kleine mens, zo weids begrensd, gelijkt mij, doe je ons goed, het moge je tot je verwondering ontmoet worden aangenomen, zoiets zei hij. hans |
|
| youkie: | Donderdag, januari 06, 2011 12:27 |
| heel mooi verwoord lieve groetjes |
|
| Quicksilver: | Donderdag, januari 06, 2011 12:09 |
| Vooral je laatste strofe vind ik geweldig mooi! liefs,dicky |
|
| henk jans: | Donderdag, januari 06, 2011 11:41 |
| Heel mooi en hoopvol.Geloof je nu wel of niet, dan doet dit gedicht toch goed. Groeten Henk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||