Tijd glipt weg
het verwondert mij telkens
eender waar ik me bevind,
wandelend in een drukke straat
of kuierend in een rustig park,
slenterend langs een strand
of lopend voor mijn conditie
liggend op mijn luie zetel
of zittend aan een lekker diner,
doende met grote schoonmaak
of woekerend onkruid wied
het verwondert mij telkens
eender waar ik sta of ga,
dat tijd zo heimelijk snel vervliedt
eender waar ik me bevind,
wandelend in een drukke straat
of kuierend in een rustig park,
slenterend langs een strand
of lopend voor mijn conditie
liggend op mijn luie zetel
of zittend aan een lekker diner,
doende met grote schoonmaak
of woekerend onkruid wied
het verwondert mij telkens
eender waar ik sta of ga,
dat tijd zo heimelijk snel vervliedt
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Vrijdag, januari 07, 2011 18:08 |
| daarom zegt men de tijd gaat snel gebruik hem wel liefs |
|
| ela: | Vrijdag, januari 07, 2011 15:38 |
| Het is niet de tijd die snel is maar het gebruik ervan. ela |
|
| mucho uit & thuis: | Vrijdag, januari 07, 2011 14:58 |
| ik denk nou komt ie maar zie het is me alweer ontgaan:) |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, januari 07, 2011 14:45 |
| pluk de dag Ronny xx Karin | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||