nooit zal het meer hetzelfde zijn
nooit zal het meer hetzelfde zijn
nooit meer bij je op bezoek
nooit meer jouw hand in mijn hand
nooit meer een berichtje schrijven
in het bezoekersgerichte boek
in eenzaamheid voelde ik haar verdriet
steeds als ik haar achterliet
ik verstond niet wat ze wilde zeggen
niet in staat iets uit te leggen
haar ogen keken mij zo treurig aan
als ik naar huis toe wilde gaan
mam het deed mij steeds verdriet
als ik jou zo achterliet
de laatste woorden die je zei:
HET VALT NIET MEE
verder was je niet te verstaan
je sprak ze zachtjes in mijn oor
je ogen kregen een lege blik
eenzaam met onze eigen gedachten
voor de laatste keer samen
jij en ik
xxx heidekind
nooit meer bij je op bezoek
nooit meer jouw hand in mijn hand
nooit meer een berichtje schrijven
in het bezoekersgerichte boek
in eenzaamheid voelde ik haar verdriet
steeds als ik haar achterliet
ik verstond niet wat ze wilde zeggen
niet in staat iets uit te leggen
haar ogen keken mij zo treurig aan
als ik naar huis toe wilde gaan
mam het deed mij steeds verdriet
als ik jou zo achterliet
de laatste woorden die je zei:
HET VALT NIET MEE
verder was je niet te verstaan
je sprak ze zachtjes in mijn oor
je ogen kregen een lege blik
eenzaam met onze eigen gedachten
voor de laatste keer samen
jij en ik
xxx heidekind
Reacties op dit gedicht
| heidekind: | Zondag, januari 16, 2011 07:51 |
| mijn moeder is donderdag overleden Heer ontferm U over haar |
|
| geen ene mucho: | Zaterdag, januari 15, 2011 23:07 |
| mooi gedicht, heidekind voordat de laatste keer het boek sluit liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: heidekind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||