een simpele zondagmorgen
en nacht lost zich op; ik ben gelukkig
dat golven van zee geen drijfhout dragen
het breken van steen verzinkt
een echo brengt mij enkel het fluiten terug
het geluidloze openen en sluiten van monden
van vissen, synchroon met het ontwaken
van het verkeer van de stad.
sunset 16-01-2011
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zondag, januari 16, 2011 12:03 |
| Gelukkig kunnben we niet alles horen. ela |
|
| trucker klaas: | Zondag, januari 16, 2011 07:51 |
| fraaie dagopening :) goedemorgen ,klaas |
|
| youkie: | Zondag, januari 16, 2011 07:14 |
| een fijne zondag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||