dierenleed
mens en dier naar eenheid
God gaf de mens de dieren
een ieder naar zijn aard
om het leven hier te vieren
wij waren hen niet waard
zij lieten zich misbruiken
het bracht hen niets dan leed
waarom moesten zij zo lijden?
waarom was men zo wreed?
bewustzijn is de sleutel
van al het dierlijk leed
als de mens nu gaat beseffen
als men nu hoort de kreet
van wat er werkelijk speelt
in de harten van de dieren
alsook in 's mensen eigen hart
pas dan valt er iets te vieren
het zal niet een twee drie gebeuren
als door een Godswonder geschied
men kan niet voortijdig bewust zijn
eerst zal men gaan door veel verdriet
wanneer dat eerst wordt losgelaten
en men weer licht in het duister ziet
indien men klaar is met het ego
dan zal de wil van God geschied
hoort dan het engelenkoor weer jubelen
van de loftrompetten het geschal
mens en dier gaan dan weer samen
dan is bewaarheid het Heel-Al.
2002 - 2011
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Woensdag, januari 26, 2011 09:57 |
| de toekomst tegemoet, betere wereld ahoi :d Bart |
|
| windwhisper: | Dinsdag, januari 25, 2011 17:37 |
| met aandacht gelezen ik begrijp er niets van, dat men dieren zo kwellen kan lieve groet Cobie |
|
| youkie: | Dinsdag, januari 25, 2011 11:01 |
| de dieren hebben evenveel rechten als de mens maar ze worden zo vaak miskent fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||