Alles mislukt wat ik ook probeer,
probeer me te richten op de toekomst,
wil het verleden laten rusten,
dus ik bid tot de heer..
Niet dat het helpt,
de flashbacks komen vaker en het worden er meer,
het verleden lijkt zich te herhalen,
probeer me ertegen te verzetten,
maar dat lijkt in belangrijkheid te dalen..
Het haalt me in en ik voel me verward,
ik leef in het nu, en ook in het verleden,
wilde een nieuwe start, leefde voor het heden..
Het lijkt alsof de tijd bij me stil staat,
ik worstel en stroggle om vooruit te komen,
zoek het juiste pad, op weg naar mijn dromen..
Maar het mag niet baten,
ik neem één verkeerde afslag en ze zijn meteen in alle staten..
Ik ben de weg kwijt,
mn gevoel heeft me in de steek gelaten,
en ik begon het stemmetje in me te haten..
het vertelde me wat goed was en fout,
en ik vertrouwde haar..
vertrouwde mezelf.
en langzaam raak ik dat vertrouwen kwijt,
want ik ben niet de enige die hieronder ljdt..
Ik ben veranderd en het doet jullie pijn,
maar jullie moesten eens weten
hoe graag ik een ander zou willen zijn..
Ik zit verstrikt in het verleden,
en zou wensen dat ik terug kon naar toen..
toen alles nog goed was..
want dat is al een hele tijd geleden.