verwelk(om)ing
en toch..ogen branden van verlangen jou weer te zienen m'n huid jeukt van ongeduldik speel wat met de tijd, vijf uur eraf voor jouplus tien voor mijn onmacht, je komt -bijna- thuislaat me de zon van je huid kussen en je warmenhet is zo koud hier -al sinds je weg bent-zo koud, en ik hoop dat je me nog herkentwant ik was iemand zonder jou
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Maandag, mei 02, 2011 12:32 |
| *slik* auw.... en je schrijft weer mijn gevoel, maar zo mooi verwoord! liefs |
|
| nachtbrakertje: | Dinsdag, maart 29, 2011 04:01 |
| Geraakt door vooral de laatste twee zinnen gr Moi | |
| wijnand.: | Dinsdag, maart 29, 2011 00:16 |
| zo mooi deze | |
| Gert: | Dinsdag, maart 29, 2011 00:09 |
| Wat een kunstwerkje en die laatste zinnen... Rillingen. Dat krijgen niet veel mensen bij mij voor elkaar! Liefs |
|
| missme: | Woensdag, februari 02, 2011 23:47 |
| oogdruppels, anti-jeuk creme, de klok goed zetten, en idd het is koud want het vriest hahahaha ly xxx | |
| Quando: | Maandag, januari 31, 2011 01:46 |
Zo ken ik je schrijven.. Het is fijn en niet fijn. Laat t maar gewoon fijn zijn. |
|
| L.Bert: | Zondag, januari 30, 2011 23:17 |
| ha ha bloem | |
| Erwin van der Weij: | Zondag, januari 30, 2011 23:08 |
Prachtig, rakend. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||