In nonchalante pas
in nonchalante pas
je ging
voor even
nee niet weg
zag je open tas
de knuffelbeer
keek wat verbaasd
alsof niet alles
al geregeld was
in nonchalante pas
het hek
piepte subtiel
sloot de armzwaai
pas later wist ik
dat even
levenslang kan zijn
wil melker
31/01/2011
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, februari 01, 2011 15:09 |
| zucht...... intens schrijven knufleifs--hiljaa-- |
|
| Quicksilver: | Maandag, januari 31, 2011 20:09 |
| Ontroerend gedicht! dicky |
|
| Elinora: | Maandag, januari 31, 2011 20:05 |
| Verdriet valt niet te beschrijven.., maar ik voel met je mee Wil..Zware tijden voor je dus..ik wens je veel sterkte toe! Warme groet, Lin |
|
| windwhisper: | Maandag, januari 31, 2011 05:19 |
| ja niet voor even, mar weg voor eeuwig ik kreeg er tranen van in mijn ogen, omdat je je niet realiseerde dat het een afscheid voor altijd was Heftig Wil lieve groet en goede morgen het wintert nog steeds hier in het Haagse Cobie Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||