herfst
ik volgde kraanvogels
op hun vlucht
voor de herfst
de lage zon
voor even vervaagd
door hun vleugels
een eenzaam blad
dwarrelde onzeker
zwevend van een tak
naar het bruine mos
langs het harde pad
dat ik volgde
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Maandag, mei 06, 2002 18:40 |
| En kraanvogels zijn het origami-werkje bij uitstek. Weer een beetje Japanse kunst verscholen in dit gedicht, je kan het echt niet laten hé :-))) Mooi geschreven hoor. Groetjes. |
|
| free: | Vrijdag, mei 03, 2002 21:26 |
| er is geen dieper zijn dan alleen zijn maar iemand te vinden die eveneens geen dieper zijn kent dan alleen zijn is het hoogste samen-zijn... die kraanvogels zijn de weg ernaartoe liefs free |
|
| Daelemans Joris: | Vrijdag, mei 03, 2002 18:03 |
| herinnering van herfst... ik zie het beeld voor me, prachtig | |
| Thecool: | Vrijdag, mei 03, 2002 17:23 |
| pappie loop toch niet zo snel de zomer komt echt wel of loop je achter John nou wij zitten al in de zon |
|
| blommeke: | Vrijdag, mei 03, 2002 16:15 |
| ik weet nu precies wat je bedoeld, ik hoop voor jou, dat je pad weer mag verzachten. het zien van kraanvogels brengt geluk, dus,..... liefs, blom |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, mei 03, 2002 15:51 |
| eenzaam inderdaad.. :( | |
Over dit gedicht
| Auteur: John.M.Lammers | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||