Hozen.
Ik ben verworden tot de stilte die jij
het liefste in mij zag.
Staande ovatie, ik huldig alle woorden tot je breekt
ik de stukken bijeen kan zoeken, om tot perfectie
werelden aaneen te kunnen plakken – je bent goed genoeg
maar om het ongesprokene als doelstelling te bepalen
moeten de woorden die je blijft zwijgen, wel pijnlijk zijn.
Dus kijk ik slechts vragen op je af, blijf jij blind
spreken we samen over alle dromen die we dromen
omdat het geloven in, kenbaar maakt dat het onzeker is
en twijfel slechts een nieuwe stap op weg naar herkenning
want deze sereniteit doet grootste stormen opwaaien.
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 08 februari 2011 | ||
Thema's: |