Uiteraard...
Uiteraard…
Gisteren lag je nog zowat na te genieten.
Het natte zand schuurde zacht tussen je dijen.
Ik bleef gewoon mezelf, half stijf en in extase.
Het natte zand was natter dan gewoonlijk deze tijd.
“Hemels”
mompelde je onder invloed van zuivere verlangens.
“Uiteraard”
pareerde ik jouw gemompel…
esteban 11 Februari 2011
Reacties op dit gedicht
| Ayesha Maliangkay: | Vrijdag, februari 11, 2011 22:06 |
| Hm... | |
| Quicksilver: | Vrijdag, februari 11, 2011 18:58 |
| wau, gewoon zalig om te lezen:D liefs,dicky |
|
| Dasje (lucky): | Vrijdag, februari 11, 2011 16:35 |
| Zwoel-mooi... Leuk die woordspeling! (al vind ik het echt iets voor een man om op zo''n zweverig ogenblik, zo oer-on-romantisch te antwoorden haha!...die mannen toch!) Grapje hoor, ik vind dit schitterend! Liefs, Dasje :o) |
|
| switi lobi: | Vrijdag, februari 11, 2011 16:05 |
| Och wat heerlijk.. uiteraard. Liefs, switi lobi |
|
| mima: | Vrijdag, februari 11, 2011 15:18 |
| leest erg fijn Esteban prachtig |
|
| verhavert: | Vrijdag, februari 11, 2011 13:01 |
| prachtig dicht prettig weekend |
|
| windwhisper: | Vrijdag, februari 11, 2011 09:58 |
| wowwwwie ......wat een heerlijk schrijven lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||