Onze dochter
Je bent ons kind,
onze oudste dochter
Verwekt in liefde
en o zo gewenst.
Maar de genen
die ons zouden
moeten verbinden,
zijn door
de jaren heen
totaal verdwenen.
Jij bent daar
en wij zijn hier
De herkenning,
de warmte,
alles is weg
Evenals de
liefde voor elkaar
Wat er gebeurd is?
Wisten wij het maar!
onze oudste dochter
Verwekt in liefde
en o zo gewenst.
Maar de genen
die ons zouden
moeten verbinden,
zijn door
de jaren heen
totaal verdwenen.
Jij bent daar
en wij zijn hier
De herkenning,
de warmte,
alles is weg
Evenals de
liefde voor elkaar
Wat er gebeurd is?
Wisten wij het maar!
Reacties op dit gedicht
| roosjerood: | Woensdag, maart 09, 2011 11:15 |
| zo ontroerend geschreven sterkte |
|
| windwhisper: | Woensdag, maart 09, 2011 11:03 |
| wat droef een schrijven vol gevoel, waar nog steeds zoveel liefde is Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Norretje52 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||