Opkomst...
Opkomst…
Laten ze mij maar stenigen
‘k bouw er mijn fundatie van
fundamenteel
Al schreeuwen ze vele woorden
de zinnen spreken me niet aan
klankende klinkers
vormen geen geheel
Ik struikel niet
waar ik vrijwillig ga liggen
en de horizon volg als de zon valt
Mijn wil is mijn kracht
niets
brengt deze voortgang tot halt…
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Vrijdag, maart 11, 2011 08:08 |
| een heerlijk schrijven waarin de innerlijke kracht zichtbaar huist lieve groet Cobie als een vesting |
|
| DrieGeetjes: | Donderdag, maart 10, 2011 22:21 |
| Krachtig! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: xavion | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||