Verlaat me niet
De sliert van woorden
Is niet genoeg
Ik stap door
Langs het natte zand
Mijn hart breekt in duizend stukjes
Om alle dromen die ik niet waargemaakt heb
Mijn leven spat uiteen
Waar was ik die hele tijd
Voor mezelf
Verstoppertje spelen
Kan je niet eeuwig blijven spelen
Kan je niet maken
Wanneer anderen meer geven
Om jezelf
Dan jij doet
Dan weet je niet meer
Hoe het moet
Je raapt al je moed bijeen
En begint opnieuw
De wanhoop al jaren verankerd
Wil je nu het anker terug uit de grond krijgen
En het ergens anders gooien
Op een plek
Waar je beter kan aarden
En leven in plaats van overleven
De eenzaamheid voorbij
Zie je een omhelzing in ogen
Je hart breekt van zoveel ontroering
Waar was je leven gebleven
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zaterdag, maart 12, 2011 19:23 |
| sterkte Elenore :( Bart x |
|
| Elinora: | Zaterdag, maart 12, 2011 12:01 |
| Diepe emoties mooi verwoord Elenore, heb dit graag gelezen, wens je veel kracht en wijsheid toe..! lieve groet Lin |
|
| Yellow: | Zaterdag, maart 12, 2011 09:27 |
| dat is een redelijke noodkreet sterkte elenore | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elenore De Groote | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||